Cтихотворения, присланные разными авторами
Страница №11
Страницы: №1 №2 №3 №4 №5 №6 №7 №8 №9 №10 №11 №12 №13 №14 №15 №16 №17 №18 №19 №20 №21 №22 №23 №24 №25 №26 №27 №28 №29 №30 №31 №32 №33 №34 №35 №36 №37 №38 №39 №40 №41 №42 №43 №44 №45
№:1079Название: Амар жаргал
Автор: batsengel
Тема:
Оценено посетителями: 184 раз. Средний балл: 0
Залуухан зүрхний гомдол хөглөх Заяа тавилангийн гитарын аялгууг Ямархан бүсгүй гунганан үглэж Яруухан эмзэглэл сэтгэлд илгээнэ вэ? Аглаг намуухан гуниглал шингэсэн Аялгуу дуу чинь шүлэгчийг тамлахад Амгалан тунгалаг амьдралаа түйвээж Алуурчны өөдөөс ч алхахыг хүснэм. Харанхуйн цаадахь гэрэл гэгээ рүү Харсаар байтал чинь дуулаад одоход Оньсогын тайлал энэ байсан юм гэж Орчлонд чи миний хойноос уйлах уу. Нууцхан зүүдний баясал эдэлж Нугын элгэнд тайван нойрсохдоо ч Өтгөн ногоон төгөлийн гүнээс би Өөр ертөнцийн эгшгийг илгээнэ ээ. Та харин үймрэн догдолж Таалан сонсохыг шүлэгч мэдэхгүй ч Танил эртний ийм л аялгуунд Танхил охид шимшрэн мэлмэрнээ.
Версия для печати на принтере
0 комментариев
№:1078
Название:
Автор: batsengel
Тема:
Оценено посетителями: 192 раз. Средний балл: 0
Бүсгүй! Таны цаг яваад эхэлчихсэн Бүх чөтгөрүүд чиний эсрэг хуйвалдсан Та жаахан ухаалаг төрсөнсөн бол Тамын энэ амьдрал диваажин болчих байлаа. Бүсэлхийн чинь туяхан найгал гэрэл Бүрэнхий үдшийн ялдам солиорлыг өдөөж Бүжиглэх шиг уяхан намуун айзамд Бүхий л орчлон хорвоог мартлаа, би. Тачаал дурлалын билэг тэмдэг барьчихаад Тантай танилцахдаа л адын хүсэл төрсөн Таалагдаж, сэтгэлийг минь ховсдсон увдисаараа Та одоо шулмын гүнж боллоо. Чөтгөрийн гүнж дэндүү үзэсгэлэн төгөлдрийг Бурхдын сургаалд биширч сүслэхдээ би ойлгоогүй Зүрхийг минь гартаа шимшрүүлэн атгах чинь Зүйрлэшгүй гайхам дурсамж төрүүлэхийг мэдрээгүй. Гэвч…таны цаг нэгэнт яваад эхэлчихсэн Гэрэлт сайхан царайг чинь эмгэн эмгэнэл бүрхэнэ. Алтан элс алган завсраар урссаар л байгаа энэхэн мөчид Аз жаргалын дарсыг амжиж уруулаас минь хүрт дээ!
Версия для печати на принтере
0 комментариев
№:1077
Название:
Автор: batsengel
Тема:
Оценено посетителями: 163 раз. Средний балл: 0
Өөдөө диваажингийн үүдийг нээж Өөрөө өлмийд чинь сөгдөж хөглөгдсөн Төгөлдөр хуурын даруул шиг Тэнгэрийн уяхан шат юм, сэтгэл минь! Өгсөж, уруудах болгонд чинь Өлмийг чинь үнсэн аргаднам, би Өө, муу дуусдаггүй шат гэж Өөчлөн гоочлон үглэн зэмлэнэ, чи Өрөөлийн сүүдэртэй ихэмсэг сугадалцан Өсгийгөөрөө намайг өвдтөл товшлоо ч Бурхны нинжээр л чамайг хайрлаж Цагийн гүүр гэтэлгэх Цаглашгүй уяхан шат юм, би.
Версия для печати на принтере
0 комментариев
№:1076
Название:
Автор: batsengel
Тема:
Оценено посетителями: 251 раз. Средний балл: 0
Шаргалтан туяарах чиний ариун гэрэл Шаналант шөнийн дэнлүүг тодоор асаахад Чамд шунасан хүслийн эрвээхэйн далавч Шархийтэл шажигнан шатлаа, хонгор минь Ертөнцийн төв цэг, газрын татах хүч шиг Ерийн атлаа ер бишийн соронзоор илбэдэж Яаж ч нисэх гэсэн жигүүрийг минь хүлэх Янагийн шидэт алтан тор минь. Эрх чөлөө оршдог тэр зүгийг үүрд мартаад Эр хонгор насаа чиний ариун гэрэлд оршуулав Шатсан далиа харуусан эмгэнэл илэрхийльюү гэтэл Шаналан гунигийн дундаас энхрий чи минь мишээв. 2008.01.15
Версия для печати на принтере
0 комментариев
№:1075
Название: Тэнгэрт өргөх шүлэг
Автор: batsengel
Тема:
Оценено посетителями: 239 раз. Средний балл: 0
Цайзандаа бүгсэн амиа хоохойлогч шиг Цээжиндээ дүрэлзсэн үгээ хэлэлгүй Цаазын илд шиг зоримогхон амьдраагүй Цагийн боол хөвгүүнээ гэсгээ, Тэнгэр минь! Оргилуун дарс шиг ялдам шөнөөр Оддын доор хамтдаа алхсан ч Орчлонгийн цэнхэр хавар шиг жавхалзсан Охидыг чинь би ханатлаа үнсээгүй ээ. Уяхан хийл шиг Загийнхаа хөвөөнд Туяхан бүсгүйн хархан нүднээс Уянгалаг мөрөөдлийн аялгуу сонссон Тунгалаг үдшээ дурсаж дуусдаггүй ээ! Үймээнт хотын самуунт гудмаар Үлэмжийн чанараа аялан явавч Өвсний нь шүүдэр зүүдэнд мэлтэгнэсэн Өвгөдийн нутгаа мартсан нүгэлгүй ээ. Дорнын ялдам цавьдар нарнаа Дотнын үрээ ерөөх эжийгээ Долоон бурхан одыг тань харахаар Доголон нулимстай саналаа, Тэнгэр ээ! Алтан нарны чагтаганд зэллэх Амраг навчин халиун нулимстай ч Намилзан бөхөлздөггүй тэнгэр заяатай Найрагч нэгэн бодь мод доо, би. Цайзандаа бүгсэн амиа хоохойлогч нарт Цээжиндээ дүрэлзсэн үгээ хэлж Цаазын илднээс ч зоримогхон амьдрах Цагийн бошго хөвгүүнээ өршөө, Тэнгэр минь!
Версия для печати на принтере
0 комментариев
№:1074
Название:
Автор: nEJIbMELLIKa -_-
Тема:
Оценено посетителями: 205 раз. Средний балл: 0.9
Нечего уже не объяснить, Что случилось, мы не знаем сами. И еще пытаемся любить За зиму остывшими сердцами. Только вечер призрачен и тих, Сладко пахнет морем и цветами. Ты еще коснешься губ моих, Но уже остывшими губами. Я еще ладонь твою сожму, Но сердца уже спокойно бьются, Не осознавая почему Так нелепо люди расстаются.
Версия для печати на принтере
0 комментариев
№:1073
Название: Турэнэн нютаг.
Автор: butkina
Тема:
Оценено посетителями: 266 раз. Средний балл: 0
Уужам ургэн тала дайдааатай, Унэржэн ундыhэн минии нютаг. Ургэмжэтэй ундэр обоо хаданууд Орон дэлхэймнай баян юм даа. Хабтагай сагаан нютагаам сэнтэй Халюурма дайда хаана байхаб. Эжы абым турэhэн гуламтаhаа Унтэй юумэ олдохогуйнь унэн. Сэлмэг hайхан углоонэй наран Сэгээн хухэ тэнгэриhээ миhэрэн, Тоонто нютагым алтан туяагаар Тала дайдаарынь гэрэлээ сасаба. Турэhэн нютагни юуннээш унэтэй Томожон ундыhэн гуламтамни Алтан нараяа угтан хугжэhэн, Уужам hайхан минии нютаг. Зандан- Жуу бурхан даа мургэмэй. Амитан бухэниие баясуулhан Алтаар яларhан Зандан-Жуу Амитан бугэдые туhалдаг Буянтай шэдитэй бурхан юм. Гэрэл туяа сасарhан Гайхамаар арюун бэеhээнь Альгаа наманшалан зальбаржа, Адиста хуртэн нузэнэмди. Тоонто hайхан нютагаа Тэхэрижэ hооргоо бусахадань Тэнгэриин бурхад баясажа, Арюудхан аршаандан угтаа hэн. Зандан-Жуугаараа суурхаhан, Зяанай мургэлтэй нютаг юм. Зула барижа мургэн, Зоринон хэрэгээ бутооел. Дуун hара, hара, hарахан hайхан зуудээ мануулыш hарын сэгээн толон соо Инаг шамаяа хулеэнэм. hанаан соомни гансахан hайхан минии инагни hара наран шэнгихэн Дуурэн шарайш сэлмэгхэн. Шэниим сэбэрхэн шайрайшни Шэниим урин сэдьхэлшни Ходол минии hанаан соом. Ходол шамтаяа зурхэмни.
Версия для печати на принтере
0 комментариев
№:1072
Название:
Автор: butkina
Тема:
Оценено посетителями: 185 раз. Средний балл: 0
Аба эжы хоерни Аба эжынгээ буянгаар Алтан дэлхэйдэ турэхэдэмнай Альган дээрээ ундылгэhэн Аба эжы хоерни. Арбагар жаахан бидэнээ Анхаран анхаран ургэхэдоо Алтандал сэсэн угэнуудээрээ Аалихан уреэн hуудаг hэн. Бууралхан толгойтой болоош hаа Сэдьхэлынь залуухан зандаал. Балшархан наhымнай hануулhан, Баабай эжым хайратай юм Абым сэсэн угэнуудынь Эжым нимгэхэн сэдьхэлынь Хододоо мандаа hаналаа табин, Хулеэн угтан hуудаг юм. Эжымни Энхэрэн,энхэрэн хухууулhэн Эльгэ нимгэтэй эжымни Энэ наhандам сэнтэйхэн, Эрхимэй эрхим эжымни. Нойргуй хэды hунинуудые Эльгэндээ тэбэрин унгэргооб. Эсэhэн ажалша гараараа Эльбэн эльбэн энхэрээб даа Улгын дуунай аялгаар Уурэй сайхые угтажа, Ундын оодоо томожохымнай Унэн сэдьхэлhээ хусоол юм. Бууралхан эжым баясан, Бидэнээ харан хухин, Урма зоригоор халижа, Урмашан энхэрэн hуунал даа.
Версия для печати на принтере
0 комментариев
№:1071
Название: Зыбкая мечта дня.
Автор: turobov
Тема:
Оценено посетителями: 236 раз. Средний балл: 1.6
Заканчивался длинный день Бредет весна в долине вся в печали И стонет лес задумчивые стены Я сильный зверь не человек Я весь из стали И дышит белым светом дыхание творца Не каждый думает, как великан поверженный поэтом Он одинок, он вечен, но при этом сентиментальным так мечтает стать. Все утекает, мир несет волненье Себя бичует гордая толпа Несу в глазах, своих я вдохновенье Рискую, рвусь вперед, Но пленная вода преградой встала Так бывает иногда. Я лишь во сне рискую говорить слова. Но дух силен, мой ангел нежной статью Руками, голосом ведет. Я не спешу, лишь трепетно приняв все, Он вновь к себе в объятия берет.
Версия для печати на принтере
0 комментариев
№:1070
Название: Оттепель в срок.
Автор: turobov
Тема:
Оценено посетителями: 210 раз. Средний балл: 1.5
Зачем себя корить, зачем в себе не видеть божественной искры. В других искать мирское наслажденье Хандра пройдет не задавая правила игры. Пустой мой юный разум красивых слов стремление понять. И стой потугой в гениальность их на бумаге отыскать. Уж не смогу понять желанье любимых мною нежных фей. И среди диких обещаний с печатью раствориться бред. Зачем не видеть той борьбы к чему такое расставанье И сумасшедший взгляд судьбы В себе признанье будь спокоен, тебя запомнят лишь на год Быть может больше, А может встретимся без слов с тем кто поверил забывая В значения далеких снов. И среди ночи воспевая свою бездарность Снова кровь излечит падшие тела Игра зовется та любовь. Умру, ли я сгорю в вине, не начиная жить сначала А впрочем, дело не во мне Она молчала, я сидел, И сквозь молчание задел печать на лицах умерщвленных.
Версия для печати на принтере
0 комментариев