Стихотворение №:908
Статус: конкурсное
Название: «Зүүдэн соогоо эрьедэгби»
Автор: erdem
Тема:
Оценено посетителями: 163 раз. Средний балл: 0
Бүргэдтэ сохюулhан гулабхаа мэтэ,
Дурлаhан харасадаш нэрбэгдээд гэнсэтэ
Шуhамни бурьялаа досоогоо гэнтэ,
Мэдээл hэм иихэб гэжэ нэгэтэ.

Буряадай сэсэрлигээр сэнгэжэл ябаhан аад,
Бурьялаад шуhамни халижа болиногүй.
Наhанайм харгы шинии замтай тудалдаад,
Ухаан бодолни эндүүрээд hаланагүй.

Мүльhөөр хушагдаад зүрхэмни байhан аад,
Дүлэн болоод шатажа хайланал.
Досоом хүйтэрөөд дулаархаа болиhон аад,
Наран гараад шангаар шаранал.

Дуран гэжэ этигэдэггүй аад,
Дурлааб гээд, зүрхэмни сохилно.
Хаяад, мартаад ябаха гэhэн аад,
Харахаал шамаяа дурамни хүрэнэл.

Золгоhойб гэжэ hанадагби,
Зүүдэн соогоо эрьедэгби,
Зүдэрөөд, гуниглаад абадагби,
Мартахам гээд ядадагби.

Хэлэhэн үгэнүүдыш шэбшээд үзэдэгби,
Зүүдэндээ тэрэнээ дурдажа зүдэрдэгби.
Альганайш дулаае мартаха шадалгүйб,
Арюухан шарайеш шамарлаха аргагүйб.

 «Возвращаюсь во снах» 

Раненая орлом голубка
Взлететь пыталась в моем сне.
Метался я во сне и стонал
Не в силах ей помочь.

Сострадание редким качеством 
Стало у народа моего.
Это я понял, когда слились 
В одну дорогу тропинки наших лет.

Рушится ледяной дворец сердца
От разведенного ею костра.
Словно солнце внутри меня
Жжет нестерпимо душу.

Не верившее в любовь сердце
Наказано сожжением на костре
Глаза не повинуются разуму
Желающему ее забыть.

Мечтая о встречах наяву,
Я к ней во снах возвращаюсь.
Сновиденья одно за другим
Не дают мне ее забыть.

Случайно оброненные ею слова
В моих снах в разговор превращаются.
Я тепла ее мягких ладоней, свет чела
Позабыть не в силах.