Стихотворение №:1077
Статус: конкурсное
Название:
Автор: batsengel
Тема:
Оценено посетителями: 139 раз. Средний балл: 0

Өөдөө диваажингийн үүдийг нээж
Өөрөө өлмийд чинь сөгдөж хөглөгдсөн
Төгөлдөр хуурын даруул шиг
Тэнгэрийн уяхан шат юм, сэтгэл минь!
Өгсөж, уруудах болгонд чинь
Өлмийг чинь үнсэн аргаднам, би
Өө, муу дуусдаггүй шат гэж
Өөчлөн гоочлон үглэн зэмлэнэ, чи
Өрөөлийн сүүдэртэй ихэмсэг сугадалцан
Өсгийгөөрөө намайг өвдтөл товшлоо ч
Бурхны нинжээр л чамайг хайрлаж
Цагийн гүүр гэтэлгэх
Цаглашгүй уяхан шат юм, би.